Περιοδοντική Νόσος
Χαρακτηρίζεται η φλεγμονή των περιοδοντικών ιστών και επηρεάζει τους στηρικτικούς ιστούς των δοντιών στο στόμα, τα ούλα δηλαδή και το φατνιακό οστό των γνάθων. Είναι μια κατάσταση ασυμπτωματική ή παρουσιάζεται με ήπια συμπτωματολογία και αν αφεθεί αθεράπευτη μπορεί να οδηγήσει ακόμη και σε απώλεια δοντιών.
Αποτελεί την κυριότερη αιτία απώλειας δοντιών στους ενήλικες και προσβάλλει ένα μεγάλο ποσοστό ατόμων σε κάποια χρονική περίοδο της ζωής τους.
Τι προκαλεί την περιοδοντική νόσο;
Οι περιοδοντικές βλάβες προκαλούνται από τα μικρόβια και τα βακτήρια που ανευρίσκονται φυσιολογικά στη στοματική κοιλότητα και τα οποία προκολλούνται συνεχώς πάνω στα δόντια σχηματίζοντας ένα μαλακό, υπόλευκο επίχρισμα που ονομάζεται οδοντική μικροβιακή πλάκα. Η οδοντική πλάκα αποτελείται ουσιαστικά από υπολείμματα τροφών και οργανωμένες αποικίες των μικροβίων και βακτηριδίων που αποτελούν την μικροβιακή χλωρίδα του στόματος.
Τα μικρόβια και τα βακτήρια της οδοντικής πλάκας παράγουν οξέα, ένζυμα και τοξίνες, βλαπτικές ουσίες δηλαδή τόσο για το περιοδόντιο όσο και για τα δόντια ( πρόκληση τερηδόνας ). Παράλληλα, οι βλαπτικές αυτές ουσίες διεγείρουν μιαν ¨απάντηση¨ του οργανισμού - ο οποίος στην προσπάθεια του να αμυνθεί πολλές φορές προκαλεί φλεγμονή και ερεθισμό των ούλων που εκδηλώνεται με αιμορραγία των ούλων και κακοσμία του στόματος του ασθενή.
Ο χώρος μεταξύ δοντιών και ούλων ονομάζεται ουλοδοντική σχισμή και αποτελεί μια ιδανική "φωλιά" για τον μικροβιακό πληθυσμό της στοματικής χλωρίδας. Όταν δεν βουρτσίζουμε τα δόντια μας συστηματικά και δεν χρησιμοποιούμε κάποιου είδους μεσοδόντιο καθαρισμό ( μεσοδόντια βουρτσάκια , οδοντικό νήμα ), η οδοντική πλάκα δεν απομακρύνεται αποτελεσματικά με αποτέλεσμα να σκληραίνει, ενασβεστιώνεται στην πραγματικότητα απορροφώντας άλατα από το σάλιο της στοματικής κοιλότητας και μετατρέπεται σε τρυγία ( πέτρα ). Η οδοντική πέτρα προσκολλάται τόσο στις οδοντικές επιφάνειες όσο και στις ρίζες των δοντιών στο βάθος της ουλοδοντικής σχισμής, έχει αδρή επιφάνεια με αποτέλεσμα να κατακρατεί ακόμη περισσότερη πλάκα, δυσκολεύοντας έτσι περισσότερο την σωστή στοματική υγιεινή.
Η οδοντική πέτρα είναι τόσο σκληρή που δεν μπορεί να αφαιρεθεί με το καθημερινό βούρτσισμα των δοντιών παρά μόνον από τον οδοντίατρο με την διαδικασία της αποτρύγωσης στο ιατρείο.
Την φλεγμονή των ούλων επιδεινώνουν περαιτέρω - εκτός από την ανεπαρκή απομάκρυνση της οδοντικής πλάκας και την ύπαρξη τρυγίας στα δόντια, η κατακράτηση υπολειμμάτων τροφής εξαιτίας παλαιών και κακότεχνων εμφράξεων και ακίνητες προσθετικές εργασίες που δεν έχουν κατασκευαστεί lege artis και εμποδίζουν το αποτελεσματικό βούρτισμα των δοντιών.
Μορφές περιοδοντικής νόσου είναι,
-
η Ουλίτιδα
Είναι η φλεγμονή των ούλων που προκαλείται από πλημμελή στοματική υγιεινή και μικροβιακά ερεθίσματα της στοματικής κοιλότητας και αποτελεί αρχική μορφή της νόσου.
Εάν μια χρόνια ουλίτιδα δεν θεραπευτεί μπορεί σε αρκετές περιπτώσεις να εξελιχθεί σε περιοδοντίτιδα.
-
η Περιοδοντίτιδα ή Περιοδοντοπάθεια
Η φλεγμονή επεκτείνεται βαθύτερα προκαλώντας σταδιακή καταστροφή των περιοδοντικών ιστών που περιβάλλουν και στηρίζουν τα δόντια και δημιουργούνται περιοδοντικοί θύλακοι - χώροι δηλαδή μεταξύ των δοντιών και των ούλων, οι οποίοι στη συνέχεια επιμολύνονται. Ένα τέτοιο περιβάλλον ευνοεί την ανάπτυξη αποικιών μικροβίων και βακτηριδίων ( biofilm ) που με την σειρά τους αρχίζουν να καταστρέφουν την φατνιακή ακρολοφία. Με την εξέλιξη της νόσου οι περιοδοντικοί θύλακοι σταδιακά βαθαίνουν και παγιώνεται ένας φαύλος κύκλος που επαναλαμβάνεται με εξάρσεις και υφέσεις, οδηγώντας έτσι στη σταδιακή απώλεια της οδοντικής στήριξης και τη μείωση της λειτουργικότητας των δοντιών στο στόμα.
Τελικό στάδιο της περιοδοντίτιδας αποτελεί η απόπτωση των δοντιών.